top of page

RECENT POSTS: 

FOLLOW ME:

  • Facebook Clean Grey
  • Twitter Clean Grey
  • Instagram Clean Grey

بزرگترین کتابخانه و مرکز اسنادِ شکنجه در جهان


مرکز اسناد و کتابخانه دیگنیتی (Dignity)

بزرگترین کتابخانه و مرکز اسناد شکنجه در جهان

کتابخانه و مرکز اسنادِ دیگنیتی بزرگترین کتابخانه و مرکز اسناد شکنجه و پیامدهای آن در جهان است. این مؤسسه در اکتبر 1366 (1987) بهطور رسمی در کپنهاگ پایتخت دانمارک، به نام مرکز توانبخشی و پژوهش در باره قربانیان شکنجه Rehabilitation and Research Centre for Torture Victims (RCT) گشایش یافت. شالودهی این مؤسسه ده سال پیش از این تاریخ، با هدف ایجاد مرکزی جهانی برای گردآوری اسناد، مدارک و پژوهش هایی که در باره شکنجه، قربانیان شکنجه، و توانبخشی شکنجهشدگان موجود است، در دانمارک ریخته شد. در همان سال 1366 که این مرکز گشایش یافت، با کمک بنیاد L. C. Skaggs & Mary Skaggs Foundation که مرکز آن در امریکاست ابزار لازم برای ثبت الکترونیکی اسناد و مدارکِ گردآوری شده فراهم گردید، تا بشود آن ها را در سراسر جهان در اختیار همگان گذاشت.

پس از گشایش این مرکز و کتابخانه، با توجه به استقبالی که از آن شد، سِوِن اریک باون کریستنسن Svend Erik Baun Christensen رئیس و یکی از بنیانگذاران آن، نیاز به گسترش چنین مرکزهای را در جاهای دیگر جهان مطرح کرد و در پی آن مرکزهای همانندی در اسلامآباد در پاکستان (1991)، بولونیا در ایتالیا (1991)، و برلین در آلمان (1992) آغاز به کار کردند. این مؤسسه در برلین زیر نام Behandlungszentrum für Folteropfer یا bzfo فعالیت میکند که نشانی آن را در زیر می بینید:

http://www.bzfo.de/index.php

RCT در سالهای (1372) 1993 و (1373) 1994 با همکاری مدرسه کتابداری دانمارک، سازمان پناهندگی دانمارک و سازمان حقوق بشر دانمارک دو سمینار بزرگ آموزشی در کپنهاگ برپا کرد که افرادی از 31 کشور جهان در آن شرکت کردند. در سالهای بعد نیز (RCT) در سطح گستردهای در دانمارک و بسیاری از کشورهای دیگر اقدام به آموزش تکنیک و پرنسیپهای گردآوری و نگهداری اینگونه اسناد کرد. هدف از این گردهماییها این بود که تجربههای به دست آمده در اختیار کتابداران، متخصصانِ رشته اطلاعات و مبارزان حقوق بشر که در این زمینه بیتجربه بودند، قرار گیرد.

رفته رفته مرکز اسناد (RCT) در همه جهان به رسمیت شناخته شد و از سال 1985 همکاری با "سیستم جهانی اطلاعات و اسناد حقوق بشر" (HURIDOC) را آغاز کرد که سه سال پیش از آن با هدف گسترش آگاهی در باره روشهای ثبت، پخش و انتشار اسنادِ مربوط به زیر پا نهادن حقوق بشر، در ژنو پایهگذاری شده بود. HURIDOC برای ثبت چنین اسنادی استانداردهایی را مدوّن کرد که مورد استفاده مرکز اسناد (RCT) قرار گرفت. ما امروزه این مرکز را به نام دیگنیتی (به معنای ارزش و کرامت) میشناسیم.

بزرگترین و مهمترین مشخصهی مرکز اسناد و کتابخانه دیگنیتی که درجهان بی همتاست، پایگاه اینترنتی آن است که اکنون شامل بیش از 50.000 سند، گزارش، مقاله، کتاب، فیلم، عکس و ادبیات شنیداری در مورد شکنجه، پیامدهای شکنجه، درمان و توان بخشی قربانیان شکنجه است. این پایگاه برای کسانی که در زمینههای مربوط به شکنجه کار میکنند، ابزار بی نظیری است، چون تنها پایگاه اینترنتی جهان است که مطالب مربوط به شکنجه را در زمینههای گوناگون درمانی، روانی، اجتماعی، سیاسی و... به ثبت میرساند و در اختیار همگان میگذارد و همزمان مرجع ها، گزارشها، اطلاعیهها، مقالههای گاهنامههای کوچک، فیلم و موردهای شنیداری و غیره را که در جایی به ثبت نرسیده، به ما معرفی میکند.

کتابخانه و مرکز اسنادِ دیگنیتی از راه پایگاه اینترنتی خود دستیابی سریع به مطالب را برای همگان امکانپذیر ساخته و تا جایی که ممکن است مطالب علمی را به زبان انگلیسی زیر پوشش قرار می دهد. علاوه بر این، آنچه را که در زمینه شکنجه و موضوعات جانبی آن تولید میشوند و مهم و عمده و قابل اعتماد هستند، بدون توجه به اینکه به چه زبانی هستند یا به چه کشوری مربوط می شوند و یا آنکه موازین علمی حرفه ای و دانشگاهی را رعایت کردهاند یا نه، به ثبت میرساند.

درهای این کتابخانه در کپنهاگ به روی همه باز است، اما برای آنکه کارکنانِ این مرکز بتوانند با آمادگی کامل پذیرای مراجعان باشند، بهتر است پیشاپیش به وسیله نامه، ای-میل، تلفن یا فاکس از آمدن شما باخبر شوند. خدمات مرکز اسناد بهطور عمده رایگان است، اما برای کارهایی مانند کپی گرفتن از موردهایی با حجم بسیار زیاد از شما تقاضا خواهد شد تا مبلغی بابت هزینههای فنی بپردازید.

هدف مرکز اسناد و کتابخانه دیگنیتی این است که با گردآوری، کاتالوگ کردن و انتشار ادبیات و موردهای تصویری و دیگر منابع اطلاعاتی که باره شکنجه، پیامدهای شکنجه، مداوا و توان بخشی قربانیان شکنجه موجود است، از هرکجای جهان و به هر شکل و زبانی که هستند، این ادبیات و اطلاعات را در اختیار متخصصان بهداشت، پژوهشگران، فعالان حقوق بشر، و همه کسانی که در جهان برای کمک به قربانیان شکنجه و یا جلوگیری از آن فعالیت میکنند، قرار دهد. پیگیری این هدفها تنها در صورت پیوستن تلاشهای کارکنان این مرکز به کمک و همکاری افراد و سازمانهای جامعهی جهانی علاقمندِ به موضوع امکانپذیر است. اگر شما یا سازمان شما مقاله، گزارش، جزوه یا اَشکال دیگری از منابع اطلاعاتی قابل اعتماد در رابطه با شکنجه نوشته یا تولید کرده است، می توانید مرکز اسناد و کتابخانه دیگنیتی را در جریان گذاشته و با فرستادن کپی یا لینک آن، به مبارزه علیه شکنجه یاری رسانید.

نشانی سایت و امکان تماس با مرکز اسناد و کتابخانه دیگنیتی:

http://www.reindex.org/RCT/rss/Portal.php

Documentation Centre and Library

DIGNITY- Danish institute against Torture

Bryggervangen 55

2100 København Ø Denmark Phone: +45 33 76 06 00

Fax:: +45 33 76 05 00 info@dignityinstitute.dk

دیگنیتی (انستیتوی ضد شکنجه دانمارک)

این کتابخانه، همان جور که اشاره شد، زیر نظر دیگنیتی یا انستیتوی ضد شکنجه دانمارک Danish Institute) (Against Torture قرار دارد که یک انستیتوی خودگردان و بدون هرگونه وابستگی سیاسی است.

فعالیتهای اصلی دیگنیتی توانبخشیِ جانبهدربردگان از شکنجه، بررسی، گردآوری سند، پیشگیری از شکنجه و خشونتهای سازمانیافته، همکاری در پروژههای جهانی و پژوهش در این زمینه هاست.

توان بخشی قربانیان شکنجه های جسمی و روانی که به دیگنیتی مراجعه می کنند، با همیاری تیمی متشکل از روانشناس، فیزیوتراپ و مشاور اجتماعی صورت می گیرد. در صورت لزوم، روانپزشک این مرکز نیز به یاری تیم می شتابد.

امیدواری دیگنیتی رسیدن به جهانی به دور از شکنجه و خشونتهای سازمانیافته است. هدف اصلی دیگنیتی کمک به شکنجهشدگان برای کاستن تاثیرات شکنجه بر آنان، و نیز جلوگیری از شکنجه و خشونتهای سازمانیافته است.

دیگنیتی در 1982 (1361) آغاز به کار نمود و از آن هنگام نقشی اساسی در مبارزه با شکنجه و خشونتهای سازمانیافته داشته و در این سالها توانسته است از یک مرکز درمان و توانبخشی برای جانبهدربردگان از شکنجه فراتر رفته و به عضوی مؤثر در شبکه جهانی حقوق بشر در راستای جلوگیری از شکنجه و خشونتهای سازمانیافته تبدیل شود.

نشانی سایت دیگنیتی:

https://www.dignityinstitute.org/

حوض یشم

 

چنانکه رستم الحکما می گوید، در میان دریاچه‎ی روبروی چهلستون حوض کوچکی از سنگ یَشم برای تفریح شاه سلطان حسین صفوی ساخته بودند. او با سوگلی‎اش در جایی مخصوص که برایش تدارک دیده بودند به تماشای پیکر برهنه‎ی زیباترین دختران ایران می‎نشست که با پیچ و تاب تَن‎های لطیف‎شان در آن آبِ پاک، شناکنان برایش دلبری میکردند:حکایتِ حوض یَشم، راحتخانه، حظخانه و لذّتخانۀ شاه سلطان حسین"وقتی که آن فخرِ ملوک با معشوقۀ خود بر آن نشیمن می‎نشست، آب پاکی در آن حوض یشم جاری [بود] و جواهر رنگارنگ و لعل‎های رخشانِ بسیار در آن میریختند. پیوسته از فوّارهاش آب می‎جوشید. کشتی بسیار خوبی ساخته و در آن انداخته بودند که گاهگاهی شاه شاهان با زنان ماه‌طلعتِ حورلقای خود در آن می‎نشست و آن کشتی را به گردش می‎انداختند و او حظّ میکرد و لذّت میبرد.زنان ماه پیکرِ سیم اندامِ سروقدِ گلرخسارِ سمَن‎بَرَش در آن دریاچه به شناوری و آب‎بازی مشغول [میشدند] و در هوای گرم، یعنی در فصل تابستان، آن سلطانِ جمشید نشان، در میان آن دریاچه بر نشیمنِ شاه‎نشین، بر لبِ حوض یشمِ پُرجواهر جلوس مینمود.

SEARCH BY TAGS: 

No tags yet.
bottom of page